پاکت فریزر (PA1)، با بالاترین چگالی پیوندهای هیدروژنی و دوقطبی در میان نایلون‌های فرد، در دی اکسید کربن فوق بحرانی با استفاده از اوره به عنوان ماده خام سنتز شد.
در این روش، CO2 نه تنها نقش یک واسطه واکنش را ایفا کرد، بلکه به عنوان جاذب محصول جانبی مولکولی کوچک (NH3) نیز عمل کرد.
ساختارهای شیمیایی PA1 با استفاده از طیف‌سنجی فروسرخ تبدیل فوریه، 13C NMR، ویسکوزیته ذاتی، طیف‌سنجی پراکنده انرژی و WAXD مشخص شد.
یک پیک پراش تیز و شدید در 27.68 درجه رخ داد که نشان دهنده ماهیت بسیار کریستالی آن است.
PA1 به‌دست‌آمده از نظر حرارتی در زیر 340.0 درجه سانتیگراد کاملاً پایدار بود و دما در کاهش وزن 2٪ و 5٪ به ترتیب 340.4 و 378.0 درجه سانتیگراد بود.
دمای انتقال شیشه ای (Tg) PA1 135.4 درجه سانتی گراد بود. اثر رفتار تبلور روی نایلون 11 پس از افزودن PA1 توسط DSC بررسی شد.
نتایج نشان داد که هم درجه تبلور و هم نرخ تبلور نایلون 11 با افزودن PA1 بر اساس آنالیزهای تبلور همدما و غیر همدما افزایش یافت.
PA1، یکی از اعضای جدید خانواده نایلون ها، یک ماده بالقوه چند منظوره است و می تواند به عنوان یک ماده با کارایی بالا در بسیاری از زمینه ها عمل کند.
نایلون یک پلی آمید با فرمول [-(C=O)(CH2)6–C(=O)-NH-(CH2)6-NH-]n است که در سال 1935 توسط والاس هیوم کاروترز، شیمیدان آموزش دیده در هاروارد ساخته شد.
دانشگاهی که توسط شرکت DuPont de Nemours استخدام شد تا از سال 1928 یک برنامه تحقیقاتی گسترده در زمینه طراحی مواد پلیمری اصلی را رهبری کند.
نایلون در سال 1938 ثبت اختراع شد و اولین کاربرد صنعتی آن در همان سال تجاری سازی مسواک بود. در سال 1940 جوراب زنانه و در سال 1941 پارچه چتر نجات عرضه شد.
نایلون W.H. Carothers یک PA 6-6 است، یعنی یک پلی آمید آلیفاتیک که از تراکم داغ یک دی آمین، هگزامتیلن دی آمین H2N-(CH2)6-NH2 و یک دی اسید، L آدیپیک اسید HOOC-(CH2)4-COOH تشکیل می شود.
با 6 اتم کربن پلی آمیدهایی که نام آنها شامل یک عدد واحد است (PA6، PA11 یا Rilsan، PA 12) از چند تراکم یک اسید آمینه یا با باز کردن یک لاکتام با 6، 11 یا 12 اتم کربن به دست می آیند.
PA 6 یا پرلون، همزمان با نایلون توسط پل شلاک در آلمان اختراع شد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.