اکثریت قریب به اتفاق پسرانی که با تفنگ های اسباب بازی بازی می کنند، هرگز از تفنگ های واقعی برای آسیب رساندن به کسی استفاده نمی کنند.
همچنین، خشونت با اسلحه تقریباً یک مشکل مردانه است .
تفنگ کلاشینکف اسباب بازی انواع گوناگونی دارد.
تطبیق این دو واقعیت برای بسیاری از والدین دشوار است، زیرا مطمئن نیستند که آیا بازی سرگرم کننده پسرانشان در خانه به هر طریقی با ترسی که هنگام خروج پسرانشان از خانه برای امنیت خود احساس می کنند، مرتبط است یا خیر.
قبل از تیراندازی ماه گذشته در مدرسه در پارکلند، فلوریدا، و افزایش فعالیت‌های کنترل اسلحه که به دنبال آن اتفاق افتاد، نگرانی‌ها در مورد ارتباط احتمالی بین بازی با اسلحه و خشونت با اسلحه بسیار ساده‌تر کنار گذاشته شد.
اما اکنون، زمانی که فرهنگ درگیر یک حسابرسی عمیق با این مشکل است، این پاسخ خاموش به نظر اشتباه می رسد، اگر نگوییم شریک جرم.
مانند بسیاری از والدین، کارینا مولتز، مادر دو پسر 5 و 7 ساله، در نیوبوری پورت، ماساچوست، امیدوار بود که بتواند به طور کلی مشکل تفنگ اسباب بازی را کنار بگذارد
. او از قرار دادن پسرانش در معرض اسلحه اجتناب کرده بود، و وقتی موضوع مطرح شد، به سادگی به آنها توضیح داد که اسلحه را دوست ندارد زیرا آنها مردم را می کشند.
پسرانش عاشق تفنگ های اسباب بازی هستند.
آنها به دنبال راه هایی برای به دست آوردن آنها هستند و به دنبال بازی های تیراندازی در آرکید هستند.
و Moltz، که با Moms Demand Action for Gun Sense در آمریکا فعال است ، نمی‌خواهد آنها را منع کند.
مادر خودش در دوران کودکی سیاست منع اسلحه سختگیرانه ای داشت و او را به خوبی با روشی که ممنوعیت های والدین می تواند در واقع میل کودکان به هر چیزی را که از آنها انکار می کنند تقویت کند، آگاه می کرد.
بنابراین او اجازه می دهد تا مقداری بازی با اسلحه، هم حضوری و هم روی صفحه نمایش، انجام شود، اما آن را با مکالمات کاوشگر همراهی می کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.