دانه هایی نوک های داخلی جدا طعم آن کمی شبیه انبه شکلات

شاید فکر کردن در مورد شکلات های روز ولنتاین شکلات تخته ای زیاد به نظر برسد، اما در اینجا به برخی از سوالات اساسی که ممکن است ندانید که دارید پاسخ داده شده است.

iمه شکلات‌ها، حتی شکلات‌های سفید، با میوه درخت کاکائو شروع می‌شوند، گیاهی استوایی و شبیه سوسیس با غلاف‌های چاق، ناهموار و بیضی شکل که مستقیماً از تنه رشد می‌کنند.

دانه‌های کاکائو (که به آن دانه‌های کاکائو نیز می‌گویند) دانه‌هایی هستند که در داخل غلاف رشد می‌کنند و اطراف آن را میوه‌های گوشتی و آبدار احاطه کرده‌اند که طعم آن کمی شبیه انبه است که با گلابی که لیچی را حمل می‌کند تلاقی می‌کند.

پس از برداشت، لوبیاها تا یک هفته تخمیر می‌شوند تا طعم آن‌ها ایجاد شود و خشک می‌شوند.

برای تهیه شکلات، دانه‌های خشک شده بو داده شکلات تلخ ایرانی می‌شوند، سپس پوسته‌های بیرونی را از نوک‌های داخلی جدا می‌کنند، که طعمی خشک، خاکی و بافتی ترد دارند – و به خوبی به محصولات پخته شده اضافه می‌شوند. نوک آن تقریباً نیمی از مواد جامد کاکائو و نیمی از کره کاکائو است.

سازندگان شکلات، نوک‌های آن را به شکلی در می‌آورند که به آن مشروب شکلات تلخ شونیز قلبی یا خمیر شکلاتی می‌گویند.

این مشروب دوباره آسیاب می شود، همراه با شکر و سایر موادی که ممکن است شامل پودر شیر برای تهیه شکلات شیری، لسیتین برای صاف کردن بافت یا وانیل برای طعم دادن باشد.

گاهی اوقات کره کاکائو اضافی را با آن مخلوط می کنند تا به شکلات تیره حالت خامه ای بدهد یا طعم شکلات های بسیار تلخ و شیرین بدون شکر اضافه شود.

هدف از این آسیاب دوم، که کونچینگ نام دارد، کاهش اندازه ذرات شکر و کاکائو است تا زمانی که روی زبان مانند ساتن شوند، فرآیندی که می‌تواند بین 24 تا 72 ساعت طول بکشد.

سپس شکلات را تمپر می کنند (در دمای خاص گرم و شکلات تلخ سرد می کنند) تا با آن ظاهر براق و بافت لطیف مشخص شود. پس از آن، آماده طعم دادن است.